LAPIS LAZULI - nazwa pochodzi od arab. "azul" i pers. "lazhward" = "niebieski" ("niebo") i nawiązuje do barwy minerału. Jest skałą metamorficzną powstałą wyniku przeobrażeń utworów węglanowych (wapieni i dolomitów) pod wpływem intruzji granitów, syenitów lub pegmatytów. Jej głównym składnikiem jest lazuryt, którego ilość wynosi zazwyczaj 25-40%. Lapis Lazuli jest używany od ponad 6000 lat w zdobieniach oraz biżuterii i nadal nie traci na swojej popularności. Przez wielu ludzi lapis lazuli jest uważany za kamień prawdy, przyjaźni oraz dzięki niebieskiemu kolorowi - promującemu harmonię w związkach. W starożytności i średniowieczu wierzono, że kosmos jest zaklęty w tym kamieniu. Był szeroko stosowany przez szamanów, uzdrowicieli i uzdrawiaczy (miał pomagać na bóle głowy, gardła i żylaki).
Lapis Lazuli był ceniony w starożytnym Sumerze, później w Akadzie, Babilonii i Asyrii. Wykorzystywany do ozdoby przedmiotów kultu, biżuterii, instrumentów muzycznych – m.in. harfy wydobyte z grobowców w Ur, tzw. "Sztandar z Ur". Używany w Egipcie za czasów faraonów (grobowiec Tutenchamona).